Bonjour tout Le monde!

Team Tour To France dag 14

Langzaam druppelt iedereen de ontbijtzaal in en begint met het welbekende “stapelen”. Er staan 1.200 hoogtemeters op voor vandaag en is de moeite. Daarbij 125 km en is een goede voorbereiding het halve werk. We starten langs rivier l’Aude op een grindpad met bomen aan de zijkant. De wortels komen tot 10cm boven de grond uit dus het is springen met de fiets. Grappig voor even maar 4 km lang is best een eindje. Aan de andere kant van het water zien we een fietspad liggen en ziet er een stuk beter uit maar de vraag is; hoe komen we daar? Er volgt een brug en is de oplossing. Maar om op de brug op te komen moet er geklommen worden op racefietsschoenen op een ondergrond waar ook bergschoenen geen kans maken. Hilarische taferelen volgen zowel aan de kant van het klimmen alsook het afdalen aan de andere kant. Heelhuids vervolgen we het fietspad. Binnen 5 Km rijd Mark Zwinkels lek. Inmiddels hebben we zat ervaring en is het in now-time gefixt maar dit keer met bulderend gelach tot tranen in de ogen aan toe. Tegenwoordig gebruiken we patronen, werkt snel en handig. Mark draait langzaam de patroon op de houder maar kleine Vriesen (Ronald voor intimi) staat achter hem en roept plotseling keihard “pang”. Je kunt je voorstellen hoe zijn schrikreactie er uitzag. We hebben met elkaar zeker 5 minuten staan huilen van het lachen, mooi! We pakken de draad weer op en het is stijgen en dalen met prachtige vergezichten. De wijnranken sieren de flanken.

Na 60 km passeren we het plaatsje Laure Minervois. We klimmen eerst door de smalle straatjes omhoog maar geen bar en dalen weer af. Dan rijden we langs een kerkje met daarnaast een alles in 1 winkel, van tabac tot toto en van post t/m supermarkt maar ook met een terras. De lavazza koffie smaakt prima! Het terras is naast het pand en is afgeschermd door een hek. In het midden staat een boom met daaronder een tafel en stoelen en wij ploffen neer. Er blijken muggen onder tafel vandaan te komen en voordat we het weten hebben ze een aantal van ons te pakken en zitten vanaf dat moment onrustig op de stoel. Toch nemen we nog een bakkie en kopen water voor de bidons.

Het klimwerk ligt tussen km 60 en km 100 en onze begeleiders staan ergens op 85 km. We vullen aan en spreken af dat zij op zoek gaan naar een boulangerie voor een stokbrood met vulling, helaas niet te vinden. Er zijn alternatieven zoals croissants, zoete pomme .. nogwat en bananen. Deze eten we op een pleintje voor de “mairie” en gaan op voor de laatste 17 km. Het is nog even alles op alles, de pijp is leeg.

Voldaan komen we aan bij het overnachtingsadres en zetten fietsen in het washok en gaan de koffers naar de kamer brengen. We spreken af in de lobby en naast het sapje uit de bar komen de meegenomen chips en borrelnoten op tafel. Weer een mooie prestatie neergezet met elkaar.

Het komt dichtbij; het moment dat we aankomen op de camping bij Team Westland. Morgen en zaterdag nog 2 zeer uitdagende ritten. Wij gaan ontspannen!

Gr en tot morgen.