Bonjour tout Le monde!

Team Tour to France dag 10

Gisteren de andere helft van het team aangesloten en vanmorgen massaal met elkaar aan het ontbijt . Mooi begin van de dag! De hele nacht donder en bliksem, verlichting in de kamer hoefde niet aan om naar het toilet te gaan. Daarbij nog wat regen maar qua millimeters viel het openlijk mee. We rijden vandaag in het tenue van Hoogkamer rijwielhandel. Voordat we elke dag starten maken we een foto en daarna zijn we weg. We rijden de Rhône over. Het spettert heel licht en onweert nog af en toe. Deert ons niet en trappen door. Een aantal heeft een regenhesje maar is snel uit. In een treintje in rood tricot wordt de ene kilometer na de andere afgelegd. Na 30 km staan Wim en Jos onze begeleiders naast de kant van de weg. Even een korte stop, reep en water bij vullen en door. De eerste klim is in aantocht en gaan er aan beginnen. Een klim van 6 km en naarmate we hoogtemeters maken des temeer het begint te miezeren. Boven wachten we op elkaar en gaan dalen. Het voelt fris aan en zijn toe aan een bakkie. We stoppen in het plaatsje Valreas en gaan binnen zitten bij Saint Jean. Bibberen doen we niet maar kippenvel is niet te verbloemen. Na de stop windbreakers/Jacks aan op het koude gevoel te trotseren. We slaan linksaf en verlaten de D weg en gelijk zitten we tussen de wijn ranken en de weg gaat licht omhoog.

Het is inmiddels droog en ziet er niet naar uit dat het op korte termijn gaat druppelen. De 2e rechtsaf en de volgende klim dient zich aan. De jasjes gaan los en we beginnen eraan. Ieder in zijn eigen tempo en bovenaan wachten en met elkaar verder. Er is geen wind en jassen gaan uit. Uniform in eenzelfde tenue, menig Fransman kijkt naar ons.

We suizen tussen de wijnranken naar beneden en het is onmogelijk deze mooie beelden te vangen voor de camera maar doen verwoede pogingen. Wat vanmorgen begon met druppels en een klap onweer maakt plaats voor de zon en maakt het beeld nog mooier. Natuurlijk lekke banden, Wollie probeert met 3 stuks Patrick in te halen en Marc met 2 stuks in de achtervolging. We gaan op naar Mazan, een fietsdorp rondom de mythische Mont Ventoux. Door de lekke banden zijn we te laat, keuken is inmiddels dicht. Na een collaatje vertrekken we naar Isle sit Sorgue. We gaan in een rechte lijn er naartoe en schieten het centrum in en ontspannen op het terras voor een klein uurtje. We gaan door naar onze eindbestemming en ligt op 5 Km. Als je eenmaal gezeten is de gang eruit en moet je alles op alles zetten om te blijven trappen. We zijn er…. Pffff. De afgelopen dagen incl vandaag met de regen zien de fietsen er niet meer uit en hebben aandacht nodig. Als een ingespeeld team gaan de tuinslang erover heen, schoonpoetsen volgt alsook het invetten van de ketting. We gaan zitten en drinken wat. Er is weinig animo om op zoek te gaan naar een restaurantje en halen pizza. Of dat er tijden niet gegeten is, pizza’s zijn binnen no time op. Met het team aan tafel, elkaar een beetje in de maling nemen, ouwe jongens krentenbrood. Dit is onbetaalbaar! We hebben het over morgen… de beklimming van de Mont Ventoux, een serieuze uitdaging. Een ding is zeker, met elkaar en ieder op z’n eigen tempo maken we een foto op de top, dat is geen vraag!

Genoten als team!

Gr en tot morgen